Ο ΕΧΘΡΟΣ

Έχουμε κι άλλα να πούμε, ας μην ξεχνιόμαστε!
Μετά από διακοπή αρκετών εβδομάδων, πιάνω ξανά το νήμα για να παραθέσω μερικά καινούργια στοιχεία. Όλος ο κόσμος του Ρουμπάν φοβάται τα αστερόπτερα - μια λέξη με πρώτο συνθετικό το αστέρι και με τόσο μα τόσο κακή σημασία!
Τι είναι λοιπόν τα αστερόπτερα, η μάστιγα που απειλεί ολόκληρη την Ανατολή;

Αποσπάσματα από το Βιβλίο Φυσικής Ιστορίας του Άστραντ:

Μικρά, αμφίβια πλάσματα, με ονομασία προερχόμενη από το σχήμα που παίρνουν οι εκκολαπτόμενοι νεοσσοί τους κατά την τελική αερόβια φάση. Τα αστερόπτερα αποτελούν μια μόνο φάση της ζωής των θαλάσσιων πλασμάτων φαιρόνκ, τα οποία απαντώνται σε όλους σχεδόν τους ωκεανούς του πλανήτη. Τα φαιρόνκ παράγουν τον καιρό της αναπαραγωγής χιλιάδες σκωληκοειδή, τους λεγόμενους γεννήτορες.
Οι γεννήτορες απορροφούν άλατα και μικροοργανισμούς και αποκτούν το τελικό τους σχήμα λίγο πριν φτάσουν στις τάφρους του Ρουμπάν, του Νότιου Κρεντ και της Γκράλια, όπου εναποθέτουν τα αυγά τους σε περιοχές ασφαλείς από το θαλασσινό νερό. Μετά αποσύρονται στα βαθύτερα νερά και πεθαίνουν. Όταν εκκολαφθούν τα αυγά, οι νεοσσοί εξαπλώνονται στην ακτή, απορροφώντας ηλιακή ενέργεια και αναζητώντας σίδερο σε οποιαδήποτε μορφή. Συχνά έλκονται από τις φλέβες σιδήρου της παραλίας, αλλά είναι διαπιστωμένες οι επιθέσεις τους και σε ζώα και ανθρώπους.
Το μέγεθος ενός νέο-εκκολαπτόμενου αστερόπτερου είναι περίπου στις διαστάσεις μικρής ανθρώπινης γροθιάς, αλλά φτάνει στο διπλάσιο πριν το τέλος της πρώτης μέρας ...
... Με την έκθεση στο φως του ήλιου δυναμώνουν τα περύγιά τους και έτσι καθίστανται ικανά για γρήγορη, επιθετική κίνηση. Αν η ημέρα της εκκόλαψης είναι αίθρια και θερμή, τότε τα αστερόπτερα γίνονται ικανά για πτήση πριν από το μεσημέρι...

Τα αστερόπτερα είναι μικρά βαμπίρ. Έλκονται από τη θερμότητα και αποζητούν το σίδερο μέσα στο αίμα. Ο πρώτος μεγάλος κίνδυνος έχει να κάνει με τους αριθμούς τους, μια που είναι εκατομμύρια οι γεννήτορες που αποθέτουν τα αυγά στην Τάφρο του Ρουμπάν. Αλλά, τα μυτερά τους δόντια, σε συνδυασμό με το μακρύ τους ρύγχος και την έντονη επιθετικότητά τους, είναι ο μικρότερος από τους κινδύνους. Καθένα από αυτά τα μικρά πλάσματα διαθέτει μια ουρά με δηλητήριο, ισχυρότερο από του σκορπιού. Σε κατάσταση πανικού ή όταν αισθανθούν εμπόδιο ανάμεσα σ΄αυτά και την τροφή τους, χρησιμοποιούν την ουρά. Είναι πικρά διαπιστωμένο ότι ένα και μόνο χτύπημα επαρκεί για να σκοτώσει ακόμα και υγιή ενήλικα.
Ο μόνος ασφαλής μηχανισμός εξολόθρευσης των αστερόπτερων είναι η καταστροφή των αυγών τους από τη Μεγάλη Ανοιξιάτικη Παλίρροια.
Και η Παλίρροια αρχίζει να φθίνει...