Το εξώφυλλο που δεν είδατε

Φαντάζομαι δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να αγαπήσει ο εικονογράφος το έργο σου και να σου φτιάξει και πράγματα που δεν του έχεις ζητήσει. Η Μάγδα μού έστειλε ένα δείγμα τού πώς θα είχε γίνει το εξώφυλλο του πρώτου βιβλίου αν την ήξερα τότε...

Λυπάμαι που δεν έχω αυτό το εξώφυλλο, αλλά χαίρομαι αφάνταστα που έχω αυτό το έργο.
Σ' ευχαριστώ πολύ Μάγδα. Μα πάρα πάρα πολύ!

Αλτέρα, η καρδιά της Συμμαχίας

Μετά τη διάλυση του Βασιλείου της Ανατολής, η Αλτέρα απόμεινε για πολλές δεκαετίες η καρδιά της συμμαχίας των τεσσάρων ανατολικών επαρχιών. Πέρα από την παράδοση και την οικονομική της ισχύ, η Αλτέρα ήταν η καλύτερη επιλογή για κέντρο της Συμμαχίας της Ανατολής, λόγω της γεωγραφικής της θέσης ανάμεσα στις τέσσερις άλλες επαρχίες.

Το παραλιακό της τμήμα είναι ιδιαίτερα εύφορο και το εσωτερικό της πυκνά δασωμένο. Το φύλλο αποτελεί μέρος του θυρεού της μαζί με το ξίφος που ακολουθεί τους θυρεούς όλων των επαρχιών της Ανατολής.

Πρωτεύουσα της Αλτέρα είναι το Μαγιοράν και μεγαλύτερο λιμάνι της επαρχίας, αλλά και ολόκληρης της Ανατολής, είναι η Τιαμίν, μια μεγάλη πόλη χτισμένη στις εκβολές του ποταμού Τίαμ. Η Τιαμίν όχι μόνο ελέγχει το θαλάσσιο εμπόριο, αλλά μέσω ενός συστήματος φραγμάτων και βαλβίδων και μιας μεγάλης τεχνητής λίμνης, επιτρέπει τη διόδο πλοίων από τη θάλασσα προς το εσωτερικό.

Τα έργα του λιμανιού της Τιαμίν είχαν ξεκινήσει στα χρόνια της βασιλείας της Μεγάλης Τέρανι.

Αρχηγός της Αλτέρα είναι ο Έρινταν και διάδοχός του ο γιος του Κένταλ.

Ο Έρινταν έχασε σε νεαρή ηλικία την αγαπημένη του Τζέμινα και τη μικρή τους κόρη και φημολογείται ότι αισθάνεται υπεύθυνος για την ατυχή τους απώλεια.

Πολλοί θεώρησαν το γάμο του σφάλμα και κατηγορούσαν τη Τζέμινα για μάγισσα επειδή ήταν κόρη της Πνευματικής του Άστραντ, και συνεπώς γυναίκα με κάποια ιδιαίτερα ταλέντα.

Παρόλο που ο Έρινταν ξαναπαντρέυτηκε, ο δεύτερος γάμος του δεν υπήρξε ούτε ευτυχισμένος ούτε καρποφόρος. Όλα τα παιδιά της δεύτερης γυναίκας του, Κάρα, πέθαναν εν τη γενέσει, και δεν άργησε να τα ακολουθήσει και η ίδια.

Ακρολέντια, η βορειότερη επαρχία της Ανατολής

Η Ακρολέντια είναι η βορειότερη επαρχία της Ανατολής. Παρά τη θέση της στο βορρά, έχει ήπιο κλίμα επειδή βρέχεται από θάλασσα και από τα ανατολικά και από τα βόρεια. Μόνο σε κάποιες ψηλές οροσειρές κλείνουν το χειμώνα τα περάσματα από τα χιόνια.
Εκτός από τη φυσική της θέση, στο μεγάλο μήκος της ακτογραμμής της
συμβάλλει και η σχεδόν ακατοίκητη Χερσόνησος της Ζώνης, που αποτελεί κατά διαστήματα ορμητήριο πειρατών.

Η Ακρολέντια κατοικήθηκε σχετικά αργά, αλλά το γεγονός ότι έχει ιδιαίτερα εύφορα και κατάλληλα για καλλιέργεια εδάφη, την χαρακτηρίζει ως σιτοβολόνα της Ανατολής. Γι αυτό, εκτός από το παραδοσιακό ξίφος, στον θυρεό της Ακρολέντια υπάρχει και το στάχυ.

Η σημασία της στον Πόλεμο της Εγκατάστασης ήταν περιορισμένη, επειδή η περιοχή είχε κατοικηθεί ελάχιστα τότε, και γι αυτό δεν υπάρχουν Πύργοι της Πέτρας στη συγκεκριμένη επαρχία.

Μεγαλύτερες πόλεις είναι η πρωτεύουσα Λέντια και το λιμάνι Άκρυν. Φημολογείται επίσης ότι στις βορειότερες περιοχές έχουν καταφύγει πολλοί από τους Σιμέρι, μετά την ερήμωση του Τάλιαρκ και συνεργάζονται με τους πειρατές.

Ο άρχοντας Τιέζαρ είναι πιστός σύμμαχος του Έρινταν της Αλτέρα. Διάδοχος του Τιέζαρ είναι ο πρωτότοκος γιος του Ντυράν. Δεύτερος στη σειρά της διαδοχής είναι ο νεότερος γιος του Όσβαλντ.

Σύντομη Ιστορία του Βασιλείου της Ανατολής

Το Βασίλειο της Ανατολής, αποτελούμενο από τις επαρχίες Ακρολέντια, Αλτέρα, Χάλινταν και Μπέρυλ, εδραιώθηκε ουσιαστικά μετά τον Πόλεμο της Εγκατάστασης και διατήρησε την αίγλη του για πολλά χρόνια μετά το θάνατο του πρώτου βασιλιά Κάντορ.

Το Βασίλειο έφτασε στη μέγιστη ακμή του στα χρόνια της διακυβέρνησης της Μεγάλης Τέρανι, η οποία ήταν η ισχυρότερη γυναίκα-ηγέτις στην ιστορία του Ρουμπάν. (Η Τιέσσα δεν συγκαταλέγεται στις ηγέτιδες, δεδομένου ότι ο ρόλος της ήταν σημαντικά περιορισμένος στο Άστραντ και η συμβολή της στην ιστορία του Ρουμπάν, παρότι καθοριστική, δεν ήταν πολιτικής φύσεως).
Στη μέγιστη ακμή του Βασιλείου, στην τριακονταετία 290-320 μ.Ε. (μετά την Εγκατάσταση), ξεκίνησαν και τα μεγάλα έργα στα φράγματα της Τιαμίν, η οποία αναδείχθηκε τότε το πρώτο λιμάνι της Ανατολής.
Πρωτεύουσα του Βασιλείου ήταν το Μαγιοράν.

Το Βασίλειο διασπάστηκε ειρηνικά περίπου του 365 μ. Ε., στα χρόνια των διαδόχων της Τέρανι, αλλά οι επαρχίες παρέμειναν σύμμαχες, και δέχτηκαν την επικυριαρχία της Αλτέρα πάνω στη συμμαχία. Απόρροια του γεγονότος αυτού είναι και η ομοιότητα των θυρεών των τεσσάρων επαρχιών. Στους θυρεούς και στα λάβαρα διατηρείται σε κάποια μορφή το ξίφος και συμεριλαμβάνεται κάποιο άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής.